dinsdag 28 februari 2012

Boekenleggers

Omdat ik naast het creatief bezig zijn, ook graag een boek lees, nu daar maar eens iets voor gemaakt.
Normaal zit er vanalles tussen. Bonnetjes, kaarten, boodschappenbriefje enz enz.

Maar vanaf nu niet meer.
Heb een hele vrolijke gemaakt voor... (weet ik nog niet...)
De paarse met uil hou ik voor zelf en die met het hondje is voor een vriendin van mij.

 




Wil ik vandaag eigenlijk ook nog een nieuw speldenkussen maken, maar wil daar ook graag een uil voor maken, maar heb nog geen goed patroon gevonden.
Dus mocht er hier iemand zijn, die weet waar ik die kan vinden, hoor ik het graag.

Wel even een tijdelijk speldenkussen gemaakt, welke je ook kan omhangen, van uilenstof.


TOT BLOGS!

zondag 26 februari 2012

Weer zin om creatief bezig te zijn

Door Mamanon ben ik eigenlijk aan het bloggen geslagen. Haar ken ik via een andere site en we hebben elkaar wel eens geholpen met wat patronen.

De afgelopen maanden had ik helemaal geen zin meer om creatief bezig te zijn, maar sinds ik hier blog, begint het weer te kriebelen.

Naaimachine en lockmachine vandaag maar eens op tafel gezet. Mijn kruik was kapot (inhoud van die kleine zaadjes) en daar moest toch wel even een nieuwe zak voor gemaakt worden. Die heb ik even in elkaar gezet en gelijk wat lapjes vilt naar beneden gehaald om een boekenlegger te maken.

Hoop dat ik die morgen kan laten zien hier! Het idee heb ik trouwens gewoon van internet afgeplukt, dus niet helemaal mijn eigen idee...

TOT BLOGS!

Gastric Bypass

Op 6 Oktober kreeg ik groen licht van de artsen voor een Gastric Bypass en gelijk wordt er een datum geprikt. 8 December ben ik aan de beurt en wordt ik geopereerd met de DaVinci Robot.

De twijfel slaat toe... Doe ik er wel goed aan? Wat als het nu bij mij niet werkt? Wat als ik de operatie niet overleef... Ben ik dan toch “slap”, dat het mij zelf niet lukt… Allemaal vragen die door mijn hoofd blijven spelen. Maar langs de andere kant, sta ik nog steeds achter mijn beslissing. Zo dubbel allemaal.

Dat weekend gaan we de kinderen inlichten, want ik zal toch een paar dagen moeten worden opgenomen en na de operatie zal ik me qua huishoudelijke taken 6 weken rustig moeten houden. De reacties zijn verschillend. Lucca vond het wel leuk. Alessia vond het belachelijk en Yanoa was bang dat ik dan niet meer zo zacht zou zijn...
Daarna wilde ik mijn ouders inlichten. Ik was een beetje bang voor hun reactie, maar ze reageerden
heel lief. Ze hadden er alle begrip voor en vonden het dapper van me. Pfff… daar viel weer een zware last van mijn schouders.

2 Weken later krijg ik telefoon van het ziekenhuis. Of ik misschien al 15 november geopereerd wil worden? Ojee… dat komt wel erg dichtbij. Ik wil even overleggen met mijn man, want die moet dan wel vrij kunnen krijgen. Dat is geen probleem en dus bel ik het ziekenhuis terug dat ik het doe.

Dinsdag 15 November.
’s Morgens om half 7 moet ik me melden in het ziekenhuis. Om 10 uur word ik geopereerd, na 8x infuus gestoken te hebben…
Rond 13.00u word ik “wakker” op de uitslaapkamer. Alles is goed gegaan en ik mag terug naar de afdeling. Met het overhandigen aan de zuster, hoor ik de verpleger zeggen dat ik een primeur ben. Gaat er heel even door me heen, “ik zal toch niet de eerste geweest zijn”… Nee, dat zouden ze wel van te voren verteld hebben. Maar tijdens mijn controle, 3 weken later, krijg ik inderdaad te horen dat ik de eerste in Nederland ben, die de Gastric Bypass gekregen heeft met behulp van de Robot.

Na 2 dagen ziekenhuis mag ik weer lekker naar huis. Pijnstilling heb ik alleen de dag van operatie nodig gehad. Nu wel 2 weken alleen thee, water, aquarius en/of bouillon. Minimaal 2 liter per dag.

Komt nu bij iedereen waarschijnlijk de vraag “Heb je dan niet heel veel honger?”. Nee dus. En eigenlijk, nu na 3 maanden nog niet.
Ondertussen mag ik nu weer gewoon alles eten. Kan alleen niet tegen rijst op dit moment. Eigenlijk wel jammer, want dat aten we best geregeld. Verder kan ik tot nu toe overal tegen. Zelfs op zondag eet ik gewoon friet mee, alleen dan wel beduidend minder dan voor heen. 

Het afvallen gaat wel lekker. Op dit moment ben ik een ruime 27 kilo kwijt, maar ik ben er nog niet.

Nou, dat was het vervolg op mijn vorige blog. Als jullie vragen hebben, stel ze gerust.

TOT BLOGS!

zaterdag 25 februari 2012

Afvallen, levenslange strijd

Zoals ik aangegeven had in mijn vorige blog, zou ik nog terugkomen op het waarom ik hier zo'n interesse in heb.

Ik ben echt mijn hele leven al te zwaar geweest. Als kind zijnde viel het nog wel mee, maar behoorde wel tot de zwaardere groep. Nu is dat een echt familie-kwaaltje, want echt iedereen heeft een overgewicht aan mijn kant.
Een grote "fout" die mij moeder heeft begaan, is het "Wel netjes je bord leegeten he!". Je wordt daardoor gedwongen om meer te eten dan dat je eigenlijk nodig hebt. Hierdoor kweek je een grotere maag en kan je op een gegeven moment dus ook meer eten.

Gevolg... ik moest op dieet. Denk dat ik mijn eerste "dieet" al deed toen ik een jaar of 10 was... Dit betekende geen lekkere dingen meer. Nog zo'n "fout". Je lichaam heeft soms echt behoefte aan "iets" lekkers. Dit kan vanalles zijn. Een boterham hagelslag kan ook... Maar ik mocht geen zoet meer. Dit is best lang vol te houden hoor, maar er komt een tijd dat je de drang naar niet meer kunt bedwingen en je dus gigantisch de fout in gaat, want dan blijft het niet bij die ene boterham hagelslag of dat ene snoepje. Dan neem je gelijk de hele zak.

Ik gaf het op en riep dat iedereen me maar moest accepteren zoals ik was. Op dat moment nog steeds iets steviger dan de rest van mijn leeftijdsgenootjes.

Een paar jaar later, ik denk dat ik zo'n 14 jaar was, was ik toch wel weer zwaarder geworden. Onder begeleiding van een dietiste en 2x per week fitness zouden we de strijd weer aangaan. Ik kreeg een 1000kcal. dieet en ondanks dat ik me er erg goed aan hield, was ik na een week aangekomen, ipv afgevallen. Ik werd terug gezet naar 500kcal. Toen viel ik wel wat af, maar niet genoeg. Maar goed is het niet, zo'n dieet.

Andere diëten werden in de strijd gegooid. Noem er maar wat op en ik heb ze gevolgd.

Na mijn zwangerschappen was het echt uitgelopen op een ramp. Ik moest er echt iets aan gaan doen, want als ik dat niet deed, zou ik niet lang meer te leven hebben. Geopperd door de huisarts werd een operatie, maar ik ben ontzettend bang voor ziekenhuizen, dus dat was geen optie. Ik wilde het zelf proberen.
Door mijn levensstijl aan te passen, dus gezonder eten, 1x per week een traktatie en veel water drinken, viel ik in een jaar tijd, 25 kilo af. Ik was op de goede weg. Helaas kwam toen de stilstand. Viel niets meer af, maar kwam ook niet bij. Dit duurde een jaar. Begin 2011 kwam ik weer iets aan. Niet veel, kilootje eraan, kilootje eraf. Maar door mijn hoofd begon toch weer het verhaal operatie te spelen. Eigenlijk is die gedachte nooit uit mijn hoofd geweest, maar door al het verschrikkelijke nieuws wat die tijd de ronde ging, durfde ik helemaal niet meer.

In augustus 2011 liet een vriendin van mij zich screenen voor een Gastric Bypass. Ze kwam helemaal enthousiast terug van de voorlichting en vertelde honderd-uit. Mijn interesse werd opgewekt, dus ik heb toen gebeld naar het ziekenhuis om ook zo'n voorlichting bij te wonen. Deze was 20 september. Een week later vond mijn screening plaats. Ik kreeg groen licht!

In mijn volgende blog, vertel ik hoe het vervolg gegaan is.

TOT BLOGS!

vrijdag 24 februari 2012

Verborgen dikmakers

Verborgen dikmakers

Crashdiëten
Jawel, diëten kan dik maken. Althans, als je een dieet kiest waarbij je ineens veel minder gaat eten, zoals bij een crashdieet. Telkens als je minder gaat eten, wordt je lichaam zuiniger op voedsel. Zodra je weer normaal gaat eten, slaat je lichaam alle energie op in vet, zodat het voorbereid is op de volgende honger. Belangrijk bij diëten is dat je gezond en gevarieerd eet.

Vruchtensapjes
Een glaasje vruchtensap zit vol met vitaminen en helaas ook met suiker. Een glas bevat meer suiker dan drie stuks fruit. Overbodige suiker wordt omgezet in vet. Je kunt beter een glas water of thee drinken.

Gedachteloos eten
Wie kent het niet? Gedachteloos je maaltijd naar binnen werken. Omdat je honger hebt, ga je schrokken en geniet je niet echt van je eten. Terwijl als je rustig eet, je van elke hap kunt genieten en sneller een verzadigd gevoel krijgt. Uiteindelijk krijg je minder calorieën binnen. Weet ook dat je hersenen pas na 30 minuten het signaal ‘vol’ geven.

Te vroeg aan het zoet
Als je vroeg op de dag zoet eet, krijgt je bloedsuikerspiegel een enorme boost. Als deze snel daalt, krijg je opnieuw een sterke drang naar zoet. Je kunt zo in een vicieuze cirkel raken. Dit vermijd je door het eten van fruit of een volkerenproduct, zodat je bloedsuikerspiegel weer in balans komt.

Niet ontbijten
Sla jij liever het ontbijt over? Niet doen! Het ontbijt is namelijk de belangrijkste maaltijd van de dag; het activeert de stoelgang en houdt de spijsvertering in balans. Door niet te ontbijten, neem je vaker tussendoortje en krijg je meer calorieën binnen.

Dit vond ik op de site van Margriet. Ik zal in een volgende blog uitleggen waarom dit mijn interesse heeft.

TOT BLOGS!

woensdag 22 februari 2012

Babyborn en ChouChou kleding

Mijn dochter was haar babyborn poppen ontgroeid, maar ik kon ze niet wegdoen. Om ervoor te zorgen dat ze wat verschillende kleding hadden, ben ik toen weer achter mijn naaimachine gaan zitten en heb ik de kleine ROOS-patroontjes aangeschaft.
Erg verslavend om te doen, maarja... als je dochter niet meer met haar poppen speelt, worden ze op een gegeven moment op zolder neergelegd en wordt er door niemand meer naar gekeken (of er moet toevallig een vriendinnetje van mijn jongste komen spelen, dan komen ze weer tevoorschijn en vinden ze het geweldig dat er zoveel kleding is)

Hier een paar van mijn creaties voor de Babyborn en ChouChou.


Pyjama met sloffen en slaapmuts, voor ChouChou
Carnavals outfit voor de Babyborn


2 setjes voor de BabyBorn


Ook poppen worden natuurlijk zindelijk...
Dus een stoffen luier en onderbroekjes voor de BabyBorn



Wintersetje voor de ChouChou








Een zomerssetje voor de BabyBorn



Het mooiste jurkje wat ik gemaakt heb, is toch wel een bruidsmeisjesjurkje. Een vriendin ging trouwen en had haar nichtje van 6 gevraagd of zij bruidsmeisje wilde zijn. Dat wilde ze wel. Ze wist ook gelijk wat ze wilde, dus dat was makkelijk. Dus stof gehaald en andere benodigdheden en aan de gang.
Toen ik klaar was, hoorde ik toevallig dat het nichtje een BabyBorn had, die overal mee naartoe moest. Dus ging ik ervan uit dat ze die ook bij zou hebben op de bruiloft. En ik had nog een klein beetje stof over...
Een patroontje van ROOS deed wonderen...



Dit was het jurkje voor het bruidsmeisje.
Op de rug een grote strik

En dit het bijpassende jurkje voor haar Babyborn.
Ze was er dolgelukkig mee en onafscheidelijk, de
hele dag...

Kijk daar deed ik het voor!


Het begin van mijn creaties

Op dit moment ben ik niet zo heel creatief. Op de eerste plaats omdat het nu vakantie is en ik deze altijd volplan met allerlei afspraken (huisarts, tandarts, orthodontist, bezoek huishoudbeurs en ook nog een bezoek aan het audiologisch centrum Tilburg (daar later meer over))Ten tweede, omdat ik een beetje creatie-loos ben. Heb wel een heleboel ideeën, maar het komt gewoon niet uit mijn vingers.

Maar misschien is het wel leuk om al iets te laten zien wat ik in het verleden gemaakt heb. Ik weet eigenlijk alleen niet zo goed waar ik mee moet beginnen...

Weet je wat... Ik begin bij het begin.
Toen mijn dochter (15 jaar geleden) geboren werd, kocht ik toen zij een paar weken oud was, een naaimachine. Ik wist zeker dat ik het geweldig zou vinden om voor mijn dochter kleding te maken. Maar... ik had nog nooit achter een naaimachine gezeten, dus ging ik samen met mijn moeder naar "naailes".
Naaimachine mee, Knippie mee waaruit ik wat patroontjes had uitgezocht. Lapje stof, garen, schaar, naalden enz enz.

Na wat uitleg, hoe ik het patroon moest uitraderen (wat ik daarna nooit meer gedaan, altijd getekend), het patroon uitgeknipt en op stof gelegd. Toen was de les om. Ach, volgende week zouden we verder gaan...
Maar ik kon niet wachten. Ik moest en zou thuis verder gaan prutsen. Goed lezen, doodeng om de schaar in de stof te zetten, maar toch gedaan. En zowaar... dit ging allemaal goed.
Achter het naaimachientje en daar begon ik. Een goed uurtje later zat het jurkje met broekje in elkaar. Wow, helemaal zelf gemaakt... En ik had nog lapjes over... Smaak te pakken dus, dus de opvolgende dagen zat ik weer achter het naaimachine. Een week later had ik 6 stelletjes gemaakt. Helemaal trots meegenomen naar de "naailes", waar ik te horen kreeg, wat ik kwam doen...??? Als ik dit zo al kon, had ik geen les nodig. Maar natuurlijk ben ik wel gebleven, want ik wilde meer, moeilijkere dingen maken.

Van deze jurkjes heb ik foto's, maar die moeten nog ingescand worden. Volgen dus nog.

Ik heb vooral veel ROOS-patronen gemaakt. Hier een voorbeeld:


Vooral voor mijn dochter heb ik veel kleding gemaakt. Hieronder ooit een keer voor carnaval gemaakt. Ze wilde als cowgirl...


Ook voor mijn zonen heb ik kleding gemaakt, maar niet zoveel. Van de oudste heb ik zo geen foto's (waren toen nog niet digitaal), maar van mijn jongste heb ik wel 2 leuke gevonden...

Foto 1, legerbroek met shirt, met daarop een applicatie van dezelfde stof als de broek




Foto 2, heerlijke flanellenpyjama

















Dat was in het "kort" wat ik vanonder mijn naaimachine haal...

Als ik dit zo aan het opschrijven ben, schieten er nog veel meer beelden voorbij van kleding die ik gemaakt heb. Om alles hier te plaatsen is gewoon niet mogelijk. Eigenlijk best jammer, want ik heb van een boel kleding geen digitale foto's en daar zitten echt superleuke stukken bij...

Maar wordt vervolgd...


dinsdag 21 februari 2012

Voorstellen

Dit wordt mijn eerste blog.
Ik ben Esther, 39 jaar, getrouwd met John en samen hebben we 4 kinderen. Lucca is 16, Alessia is 15, Micca* is ons engeltje en Yanoa is bijna 8.
Ik ben graag creatief bezig en hoop dan ook dat ik hier regelmatig wat dingen kan laten zien.
Verder heb ik het lezen weer helemaal ontdekt, alleen vind ik het moeilijk om me te concentreren als de kinderen thuis zijn. Over boek doe ik dus eigenlijk veels te lang.
Ook surf ik regelmatig over internet. Ik twitter, doe aan facebook en hyves.

Dat was het voor nu even. Tot de volgende keer!